Ondanks afvalscheiding en steeds meer manieren om afval te verwerken ligt er nog steeds veel plastic afval in de oceanen. De projecten die het plastic uit de zee halen helpen om de soep te verminderen, maar dan zitten we alsnog met de bergen aan plastic waar we iets mee moeten. Aan de Universiteit van Washington State zijn onderzoekers ermee aan de slag gegaan om het afval te gebruiken om er raketbrandstof van te maken.

Uit het onderzoek is gebleken dat ongeveer 90% van het afval plastic afgebroken kan worden in raketbrandstof en ander waardevolle koolwaterstofproducten. De belangrijkste uitkomst uit dit onderzoek is dat dit binnen een uur is gelukt bij gematigde temperaturen. Dat wil bijvoorbeeld zeggen dat er niet zo gigantisch veel energie voor nodig is om de bestandsdelen af te breken.

Efficiëntie aan kop

Hongfei Lin, de hoofdonderzoeker in dit experiment, geeft aan dat “de kosten van het recyclen het belangrijkst zijn.” Lin vertelt verder dat de uitkomsten van dit onderzoek een belangrijke stap vormen om dit proces naar de commerciële markt te brengen. De meeste recycle technieken bestaan uit het smelten van plastic om er daarna opnieuw vorm aan te geven. Er worden ook al chemische scheidingsmethoden gebruikt maar dat kost relatief veel tijd en daarmee ook geld. In de Verenigde Staten wordt jaarlijks maar ongeveer 9% van het plastic gerecycled.

De onderzoekers van Washington State hebben een katalytisch proces ontwikkeld om op efficiënte wijze polyethyleen om te zetten naar raketbrandstof en ook waardevolle glijmiddelen. Polyethyleen is de meest gebruikte vorm van plastic en komt voor in plastic flessen, tasjes, meubilair en nog veel meer.

Meer mogelijkheden

In het experiment is gebruik gemaakt van een ruthenium met koolstof katalysator samen met een veelgebruikt oplosmiddel. Daardoor werd het mogelijk om 90% van het plastic afval om te zetten naar brandstof. Dat lukte binnen een uur op een temperatuur van 220 graden Celsius. Dat is vele malen efficiënter en bij een lagere temperatuur dan eerdere recycle-technieken.

De uitkomst was vele malen beter dan van tevoren werd verwacht. “Afhankelijk van de markt kan het proces worden aangepast om verschillende uitkomsten te produceren,” geeft Lin aan, “Het proces is flexibel en kan veel diverse waardevolle producten opleveren.” Nu het onderzoek steun heeft gekregen van de Washington Research Foundation zijn de onderzoekers aan het opschalen geslagen. De verwachting is dat dit proces ook kan worden gebruikt voor andere soorten plastic dan polyethyleen.

Zie jij het ook zitten om op onderzoek uit te gaan? Kijk dan eens naar onze vacatures!